W pierwszych latach, po uzyskaniu praw miejskich, w Gdyni zamieszkiwało zaledwie kilkanaście tysięcy mieszkańców. Jednak już wtedy wśród nich obecni byli artyści zafascynowani jej niepowtarzalnym urokiem. Wraz z dalszym rozwojem miasta rozkwitało w nim życie kulturalne i muzyczne. Już w 1929 r. rozpoczęła w Gdyni działalność pierwsza szkoła muzyczna. Stworzyli ją ludzie zaangażowani w życie artystyczne Pomorza.

Dwudziestolecie
międzywojenne

Dwudziestolecie
międzywojenne

Jedną ze szczególnie zasłużonych osób był Jan Niwiński, który został pierwszym dyrektorem gdyńskiej szkoły muzycznej, równocześnie będąc jej właścicielem. Była to bowiem szkoła prywatna. Społeczność szkolna, oprócz edukacji muzycznej, organizowała również koncerty dla mieszkańców. W pierwszym z nich wystąpiła znana ówcześnie pieśniarka i pedagożka śpiewu Stanisława Argasińska–Choynowska. W międzywojennej Gdyni funkcjonowała ponadto Orkiestra Marynarki Wojennej, która nie tylko uświetniała uroczystości miejskie, ale wręcz koncertowała dla gdynian. Miejscami tych koncertów były: plaża, ulice miasta, a z czasem muszla koncertowa (powstała w drugiej połowie lat dwudziestych). Niestety na początku 1934 r. po wyjeździe Niwińskiego do Warszawy, pierwsza szkoła muzyczna zakończyła swoją działalność. Z czasem dzięki wysiłkom pedagogów Konserwatorium Muzycznego w Gdańsku, w marcu 1934 r., powstała w Gdyni druga prywatna Szkoła Muzyczna im. Fryderyka Chopina. Jej dyrektor, Zdzisław Rosner, zatrudnił jako nauczycieli wybitnych muzyków, absolwentów krajowych i zagranicznych Konserwatoriów Muzycznych.

Odwiedzający latem Gdynię wybitni artyści (np. Feliks Nowowiejski) spotykali się nie tylko z mieszkańcami i kuracjuszami, ale i z miejscowymi artystami. Przez następne lata szkoła muzyczna znacznie rozszerzyła zakres działalności w zakresie nauczanych przedmiotów. Otwarto nawet przedszkole muzyczne dla dzieci w wieku 4-7 lat. We współpracy z władzami oświatowymi Gdyni organizowano także audycje muzycznych dla gdyńskiej młodzieży. Już po kilku miesiącach działania w nowej szkole zaczęły odbywać się koncerty dla społeczności miasta, w których występowali zarówno nauczyciele, jak i uczniowie. W tych kulturalnych wydarzeniach brała również udział m.in. Orkiestra Marynarki Wojennej i artyści z Towarzystwa Muzycznego. Z czasem, koncerty nauczycieli i uczniów Szkoły Muzycznej im. Chopina stały się tak popularne, że artyści byli zapraszani do występów w innych miastach. Równocześnie w Gdyni odbywały się także różnego rodzaju koncerty osób nie związanych ze Szkołą Muzyczną. Wielu muzyków zupełnie niezależnie pracowało i występowało w gdyńskich lokalach rozrywkowych. Jednak Szkoła Muzyczna, aż do wybuchu II wojny światowej miała swój niepodważalny udział w życiu kulturalnym Gdyni, o co dbała także dyrektor Prywatnej Szkoły Rytmiki i Plastyki (działającej w Gdyni w latach 1936-39)- Adolfina Paszkowska.

Dwudziestolecie
międzywojenne

Wybitni artyści i dydaktycy w trakcie spotkania na gdyńskiej plaży w 1936 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Koncert w gdyńskiej muszli koncertowej – 1929 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Grupa młodych ludzi, z instrumentami muzycznymi w latach trzydziestych XX wieku fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Po II wojnie światowej

Gdynia podobnie jak cała Polska po II wojnie światowej stanęła przed wieloma wyzwaniami. Do najważniejszych należała odbudowa powojennych zniszczeń. Jednak już we wrześniu 1945 r. w wyniku lokalnej inicjatywy powstała Miejska Szkoła Muzyczna, której dyrektorem został Kazimierz Czekotowski. Pomimo początkowych problemów lokalowych oraz zbyt małej ilości instrumentów muzycznych i pomocy dydaktycznych, szkoła szybko się rozwinęła licząc w roku szkolnym 1946/1947 już około 300 uczniów. W kolejnym roku szkolnym, wraz z upaństwowieniem szkoły przez komunistów nastąpił jej podział na Państwową Niższą Szkołę Muzyczną i Państwową Średnią Szkołę Muzyczną, w których odpowiednio dyrektorami byli Aleksander Dulin oraz Kazimierz Czekotowski. Wsparcie państwa pozwoliło na poprawę warunków lokalowych i rozwinięcie kolejnych zakresów działalności szkoły: przedszkola muzycznego na czele z Teofilą Zielińską oraz Szkoły Umuzykalniającej pod dyrekcją Marii Smętkiewicz.

Rok później, przy kolejnej reorganizacji, Szkoła Umuzykalniająca i Szkoła Niższa zostały połączone w Państwową Szkołę Muzyczną, zaś Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna przeniesiona została do Orłowa. Obie szkoły prężnie uczestniczyły w życiu koncertowym Gdyni, niejednokrotnie współpracując z uznanymi artystami. Przykładem tego były m.in. tzw. "Koncerty Dobrej Muzyki". Równocześnie w każdej ze szkół powstawały świetlice i muzyczne zespoły dziecięce koncertujące dla mieszkańców miasta. Podobnie było w niektórych szkołach powszechnych.

Po II wojnie światowej

Gdynia Grabówek - świetlica, Szkoła Podstawowa Nr 7 chór i orkiestra szkolna, 1946-1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Świadectwo ukończenia Państwowej Niższej Szkoły Muzycznej w Gdyni z 1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Gdynia Grabówek: chór i orkiestra Szkoły Podstawowej nr 7, 1946-1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata pięćdziesiąte
XX wieku

W lata pięćdziesiąte XX wieku gdyńskie szkoły muzyczne weszły z nowymi osobami u steru. Dyrektorem zostaje pierwotnie Roman Heising, a następnie na ponad dekadę - Stefan Hirsz. Musieli się oni zmierzyć z problemem rozdrobnienia w zakresie nowo powstających szkół muzycznych na Pomorzu, a następnie ich łączenia (powstał wówczas w Sopocie kolejny oddział Państwowej Szkoły Muzycznej w Gdyni). Równocześnie starano się uzyskać, a potem dostosować do potrzeb szkoły nowy budynek. Ostatecznie prace przeciągnęły się i dopiero w 1958 r. uroczysty koncert rozpoczął działalność szkoły w budynku przy ul. Szenwalda 13a (czyli współcześnie Biskupa Dominika).

Występ jednego z uczniów Szkoły Muzycznej - Jerzego Zająca

Lata pięćdziesiąte
XX wieku

W Gdyni miały miejsce różne występy muzyczne, zarówno oficjalne, jak i te spontaniczne, czy wręcz uliczne. Muzycy różnej proweniencji, poprzez swoje działania, wprowadzali sporą różnorodność w życie kulturalne miasta. W życiu artystycznym Gdyni starały się uczestniczyć niektóre miejskie instytucje, np. Nadmorska Spółdzielnia Robót Technicznych. Państwowa Szkoła Muzyczna (PSM) w Gdyni wiodła w tym zakresie prym. Wspaniałym osiągnięciem tej placówki było wystawienie oper dziecięcych w Teatrze "Wybrzeże": najpierw (premiera w 1954 r.) "Wilk i koźlęta", a później (w 1955 r.) "Trójka murarzy dzięcioła". Oprócz tego uczniowie i nauczyciele PSM w Gdyni koncertowali często dla gdyńskiej publiczności. Miało to miejsce zarówno w szkole jak i salach udostępnianych przez inne instytucje. Najbardziej uroczyste występy odbywały się w Teatrze Wybrzeże (np. Doroczny Popis Uczniów).

Stefan Hirsz - dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej w Gdyni w latach 1952-1964

Występ zespołu instrumentalistów, ok. 1950 r., fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata sześćdziesiąte
XX wieku

W kolejną dekadę Państwowa Szkoła Muzyczna w Gdyni weszła nie tylko z wyremontowanym budynkiem, ale i ze zmianami organizacyjnymi (m.in. usamodzielnienie się oddziału szkoły w Sopocie), oraz z szerokim wachlarzem działalności muzycznej i edukacyjnej. Jednym z jej przejawów było stworzenie widowiska "Cztery pory roku" w 1961 r. Oprócz tego nadal funkcjonowały różne formy działalności koncertowej, takie jak "Dzieci dzieciom" lub otwarte lekcje słuchania muzyki. W 1962 r. szkole I stopnia nadano imię Zygmunta Noskowskiego. Od 1965 r. PSM już pod "batutą" Władysława Bukowieckiego wprowadziło w życie nową formę rekrutacji, polegającą na bezpośrednim kontakcie z wyróżniającymi się muzycznie uczniami przedszkoli i szkół podstawowych, których starano się zachęcić do rozpoczęcia nauki w PSM. Oczywiście nie zaniedbywano bieżącej edukacji muzycznej oraz występów publicznych uczniów i absolwentów PSM. Pod koniec tego dziesięciolecia dyrektorem został Emanuel Wieczorek.

Nauczycielka i uczennica przy fortepianie w Szkole Muzycznej w Gdyni w 1960 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Szkoła Muzyczna - nowy budynek przy ul. Szenwalda 13 a (ob. ul. Biskupa Dominika) fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata siedemdziesiąte
XX wieku

Pierwsza połowa lat siedemdziesiątych to dla PSM początek zmian organizacyjnych wymuszonych odgórnymi reformami. Szkoła musiała radykalnie zmienić swoją strukturę. Równocześnie w 1971 r. obchodzono XXV-lecie szkoły. Niewątpliwie sprawy te mocno angażowały nową dyrektor szkoły - Ludmiłę Kamieńska-Nasutę. Sprawowała ona swoją funkcję do 1977 r., kiedy została zastąpiona przez Ewę Grabe-Zarembę, która pozostała dyrektorem przez prawie trzy następne dziesięciolecia. PSM działała cały czas kształcąc muzyków, organizując występy i konkursy muzyczne. Równocześnie uczniowie szkoły wyjeżdżali na regionalne, ogólnopolskie i międzynarodowe konkursy zdobywając na nich liczne nagrody.

Lata osiemdziesiąte
XX wieku

Lata osiemdziesiąte to czas szeroko zakrojonej działalności dydaktycznej, koncertowej i muzycznej. Równocześnie zorganizowano szereg drobnych prac remontowych i adaptacyjnych zwiększających możliwości dydaktyczne Szkoły. Uczniowie brali udział nie tylko w konkursach i imprezach szkolnych, ale i w tych regionalnych, ogólnopolskich, a nawet międzynarodowych. Nie zaniedbywano edukacji uczniów, w każdej grupie wiekowej. Doskonałym tego przykładem były np. zajęcia umuzykalniające prowadzone przez panią Gabrielę Kanabaj lub występy uczniów pani Ewy Jędrzejewskiej. Od 1987 r. rozpoczął swoją działalność w Szkole Muzycznej w Gdyni warsztat lutniczy prowadzony od początku przez Tomasza Grzeszczaka.

Lata dziewięćdziesiąte
XX wieku

Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia weszła w nową epokę III Rzeczpospolitej działając prężnie poprzez organizowanie szeregu wystąpień, koncertów oraz konkursów. Równocześnie PSM nadal edukowała nowych adeptów muzyki. Rozpoczęto organizowanie regionalnego Przeglądu Duetów Fortepianowych "Dialogi Fortepianowe", a od 1999 r. Gdyńskiego Konkursu Dziecięcej Kameralistyki Smyczkowej. W trakcie obchodów 70-lecia Szkoły Muzycznej w Gdyni szereg jej nauczycieli otrzymało nagrody państwowe, resortowe i regionalne. Szkolny warsztat lutniczy w latach dziewięćdziesiątych zyskał nowe pomieszczenie dające znacznie szersze możliwości działania i wspierania uczniów i nauczycieli szkoły.

We wrześniu 2001r. rozpoczęła działalność w mieście Prywatna Szkoła Muzyczna I st. "Concertino" w Gdyni Orłowie. W sierpniu 2010 roku otrzymała ona uprawnienia szkoły publicznej. Dyrektorem PSM I st. "Concertino" od początku jej istnienia jest Marta Lewandowska. Szkoła Muzyczna I i II st. im. Zygmunta Noskowskiego rozpoczęła nowy wiek ukształtowana i z wybitnymi osiągnięciami. W 2005 r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora, którym została Ewa Gałecka. Z kolei w 2007 roku nastąpiło połączenie szkół muzycznych–Państwowej Szkoły Muzycznej I st. i Społecznej Szkoły Muzycznej II stopnia, w jedną Szkołę Muzyczną I i II st. im. Zygmunta Noskowskiego. Uczniowie szkoły, przy wsparciu nauczycieli, brali udział w konkursach regionalnych, krajowych i międzynarodowych. Wielu z nich udało się osiągnąć wysokie lokaty. W grudniu 2008 r. Trio Senza Nome w składzie: Aleksandra Pykacz, Aleksandra Jankowska i Tomasz Zając (nauczyciel: Jadwiga Rudka-Stefaniak) zajęło III miejsce na międzynarodowym konkursie Charles Hennen Concours w Holandii, a w kolejnej dekadzie - w grudniu 2018 r. Franciszek Lewandowski - pianista z klasy Rafała Lewandowskiego uzyskał I miejsce oraz 2 nagrody specjalne na BMTG Intercontinental Piano Competition w Nowym Jorku. Nie były to jedyne sukcesy. Ilość nagród i wyróżnień na konkursach zdobytych przez uczniów gdyńskiej Szkoły Muzycznej w XXI wieku można liczyć w setkach. Równocześnie w samej szkole organizowano kolejne edycje cyklicznych konkursów takich jak: Konkurs Młodej Blachy "Szansa na Sukces", Gdyński Ogólnopolski Konkurs Kameralistyki Fortepianowej „Fortepian i…” Międzyszkolny Konkurs Młodego Flecisty, Konkurs Solfeżowy Czytania A‘Vista oraz Gdyńskie Spotkania Kontrabasowe "Technika i Muzykalność" i Konfrontacje Skrzypcowe. Z kolei w 2009 r. szereg nauczycieli odebrało nagrody z okazji 80-lecia szkoły. Do ciekawych inicjatyw należało także organizowanie koncertów dotyczących rocznic z życia wielkich kompozytorów m.in. Jana Sebastiana Bacha, Witolda Lutosławskiego, czy Wolfganga Amadeusza Mozarta. Nie inaczej było w 2010 r., kiedy to cały świat obchodził 200 - tną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina. W trakcie Roku Chopinowskiego szkoła zorganizowała widowisko "Chopin inaczej", który uświetnił gdyńskie obchody urodzin genialnego kompozytora-pianisty. Jednak nie tylko rocznice były powodem do organizowana koncertów. Czasami chęć zaangażowania najmłodszych była impulsem do działania i to z całkiem niezłymi wynikami. Od 2005 r. w szkole odbywają się Gdyńskie Spotkania w Muzycznej Nutkolandii – seria audycji muzycznych dla najmłodszych gdynian. W 2014 r. szkoła przeszła istotną modernizację. Budynek szkoły został powiększony o nową część zawierającą salę koncertową wraz ze studiem nagrań, salę organową i sale lekcyjne. Szkołę doposażono w instrumenty muzyczne (m.in. fortepiany, klawesyny, harfę). Inwestycja została sfinansowana dzięki dotacji z Unii Europejskiej ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Miasta Gdyni. Ostatnie lata to również zmiana dyrektora szkoły. Stanowisko to w 2017 r. objęła Joanna Rutkowska, która tak mówi o uczniach: „Nasi uczniowie są pracowici, wrażliwi i otwarci na obcowanie z muzyką. W naszej szkole zdobywają wiedzę i umiejętności w oparciu o relację „mistrz-uczeń”. Nabywają też pierwszych umiejętności prezentacji na scenie, a także odnoszą sukcesy na koncertach szkolnych i pozaszkolnych. Uczestniczą w popularyzowaniu tzw. „kultury muzycznej” środowiska lokalnego, Trójmiasta i całego kraju”. O tym, że uczniowie szkoły świetnie radzą sobie na scenie, chyba najlepiej świadczy liczba zdobytych przez nich nagród na konkursach w Polsce oraz za granicą. W roku szkolnym 2018/2019 było ich ponad 120! Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Gdyni w swojej 90-letniej historii ma wiele osiągnięć i sukcesów. Zaliczają się do nich nie tylko laury zdobyte na konkursach. Dobrze oddają to słowa absolwenta szkoły pianisty prof. Pawła Rydla: „Nie wyobrażam sobie życia muzycznego bez tej szkoły. Czas w niej spędzony stanowił podwaliny dla mojego dalszego rozwoju, zarówno jako muzyka, jak i człowieka…” A należy pamiętać, że Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Gdyni cały czas pisze swoją historię...

XXI wiek w gdyńskiej edukacji muzycznej

20-lecie międzywojenne

Po II wojnie światowej

Lata 60. te XX wieku

Lata 70. te XX wieku

Lata 80. te XX wieku

Lata 90. te XX wieku

XXI wiek

W pierwszych latach, po uzyskaniu praw miejskich, w Gdyni zamieszkiwało zaledwie kilkanaście tysięcy mieszkańców. Jednak już wtedy wśród nich obecni byli artyści zafascynowani jej niepowtarzalnym urokiem. Wraz z dalszym rozwojem miasta rozkwitało w nim życie kulturalne i muzyczne. Już w 1929 r. rozpoczęła w Gdyni działalność pierwsza szkoła muzyczna. Stworzyli ją ludzie zaangażowani w życie artystyczne Pomorza.

Dwudziestolecie
międzywojenne

Dwudziestolecie
międzywojenne

Jedną ze szczególnie zasłużonych osób był Jan Niwiński, który został pierwszym dyrektorem gdyńskiej szkoły muzycznej, równocześnie będąc jej właścicielem. Była to bowiem szkoła prywatna. Społeczność szkolna, oprócz edukacji muzycznej, organizowała również koncerty dla mieszkańców. W pierwszym z nich wystąpiła znana ówcześnie pieśniarka i pedagożka śpiewu Stanisława Argasińska–Choynowska. W międzywojennej Gdyni funkcjonowała ponadto Orkiestra Marynarki Wojennej, która nie tylko uświetniała uroczystości miejskie, ale wręcz koncertowała dla gdynian. Miejscami tych koncertów były: plaża, ulice miasta, a z czasem muszla koncertowa (powstała w drugiej połowie lat dwudziestych). Niestety na początku 1934 r. po wyjeździe Niwińskiego do Warszawy, pierwsza szkoła muzyczna zakończyła swoją działalność. Z czasem dzięki wysiłkom pedagogów Konserwatorium Muzycznego w Gdańsku, w marcu 1934 r., powstała w Gdyni druga prywatna Szkoła Muzyczna im. Fryderyka Chopina. Jej dyrektor, Zdzisław Rosner, zatrudnił jako nauczycieli wybitnych muzyków, absolwentów krajowych i zagranicznych Konserwatoriów Muzycznych.

Odwiedzający latem Gdynię wybitni artyści (np. Feliks Nowowiejski) spotykali się nie tylko z mieszkańcami i kuracjuszami, ale i z miejscowymi artystami. Przez następne lata szkoła muzyczna znacznie rozszerzyła zakres działalności w zakresie nauczanych przedmiotów. Otwarto nawet przedszkole muzyczne dla dzieci w wieku 4-7 lat. We współpracy z władzami oświatowymi Gdyni organizowano także audycje muzycznych dla gdyńskiej młodzieży. Już po kilku miesiącach działania w nowej szkole zaczęły odbywać się koncerty dla społeczności miasta, w których występowali zarówno nauczyciele, jak i uczniowie. W tych kulturalnych wydarzeniach brała również udział m.in. Orkiestra Marynarki Wojennej i artyści z Towarzystwa Muzycznego. Z czasem, koncerty nauczycieli i uczniów Szkoły Muzycznej im. Chopina stały się tak popularne, że artyści byli zapraszani do występów w innych miastach. Równocześnie w Gdyni odbywały się także różnego rodzaju koncerty osób nie związanych ze Szkołą Muzyczną. Wielu muzyków zupełnie niezależnie pracowało i występowało w gdyńskich lokalach rozrywkowych. Jednak Szkoła Muzyczna, aż do wybuchu II wojny światowej miała swój niepodważalny udział w życiu kulturalnym Gdyni, o co dbała także dyrektor Prywatnej Szkoły Rytmiki i Plastyki (działającej w Gdyni w latach 1936-39)- Adolfina Paszkowska.

Dwudziestolecie
międzywojenne

Wybitni artyści i dydaktycy w trakcie spotkania na gdyńskiej plaży w 1936 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Koncert w gdyńskiej muszli koncertowej – 1929 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Grupa młodych ludzi, z instrumentami muzycznymi w latach trzydziestych XX wieku fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Po II wojnie światowej

Gdynia podobnie jak cała Polska po II wojnie światowej stanęła przed wieloma wyzwaniami. Do najważniejszych należała odbudowa powojennych zniszczeń. Jednak już we wrześniu 1945 r. w wyniku lokalnej inicjatywy powstała Miejska Szkoła Muzyczna, której dyrektorem został Kazimierz Czekotowski. Pomimo początkowych problemów lokalowych oraz zbyt małej ilości instrumentów muzycznych i pomocy dydaktycznych, szkoła szybko się rozwinęła licząc w roku szkolnym 1946/1947 już około 300 uczniów. W kolejnym roku szkolnym, wraz z upaństwowieniem szkoły przez komunistów nastąpił jej podział na Państwową Niższą Szkołę Muzyczną i Państwową Średnią Szkołę Muzyczną, w których odpowiednio dyrektorami byli Aleksander Dulin oraz Kazimierz Czekotowski. Wsparcie państwa pozwoliło na poprawę warunków lokalowych i rozwinięcie kolejnych zakresów działalności szkoły: przedszkola muzycznego na czele z Teofilą Zielińską oraz Szkoły Umuzykalniającej pod dyrekcją Marii Smętkiewicz.

Rok później, przy kolejnej reorganizacji, Szkoła Umuzykalniająca i Szkoła Niższa zostały połączone w Państwową Szkołę Muzyczną, zaś Państwowa Średnia Szkoła Muzyczna przeniesiona została do Orłowa. Obie szkoły prężnie uczestniczyły w życiu koncertowym Gdyni, niejednokrotnie współpracując z uznanymi artystami. Przykładem tego były m.in. tzw. "Koncerty Dobrej Muzyki". Równocześnie w każdej ze szkół powstawały świetlice i muzyczne zespoły dziecięce koncertujące dla mieszkańców miasta. Podobnie było w niektórych szkołach powszechnych.

Po II wojnie światowej

Gdynia Grabówek - świetlica, Szkoła Podstawowa Nr 7 chór i orkiestra szkolna, 1946-1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Świadectwo ukończenia Państwowej Niższej Szkoły Muzycznej w Gdyni z 1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Gdynia Grabówek: chór i orkiestra Szkoły Podstawowej nr 7, 1946-1949 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata pięćdziesiąte
XX wieku

W lata pięćdziesiąte XX wieku gdyńskie szkoły muzyczne weszły z nowymi osobami u steru. Dyrektorem zostaje pierwotnie Roman Heising, a następnie na ponad dekadę - Stefan Hirsz. Musieli się oni zmierzyć z problemem rozdrobnienia w zakresie nowo powstających szkół muzycznych na Pomorzu, a następnie ich łączenia (powstał wówczas w Sopocie kolejny oddział Państwowej Szkoły Muzycznej w Gdyni). Równocześnie starano się uzyskać, a potem dostosować do potrzeb szkoły nowy budynek. Ostatecznie prace przeciągnęły się i dopiero w 1958 r. uroczysty koncert rozpoczął działalność szkoły w budynku przy ul. Szenwalda 13a (czyli współcześnie Biskupa Dominika).

Występ jednego z uczniów Szkoły Muzycznej - Jerzego Zająca

Lata pięćdziesiąte
XX wieku

W Gdyni miały miejsce różne występy muzyczne, zarówno oficjalne, jak i te spontaniczne, czy wręcz uliczne. Muzycy różnej proweniencji, poprzez swoje działania, wprowadzali sporą różnorodność w życie kulturalne miasta. W życiu artystycznym Gdyni starały się uczestniczyć niektóre miejskie instytucje, np. Nadmorska Spółdzielnia Robót Technicznych. Państwowa Szkoła Muzyczna (PSM) w Gdyni wiodła w tym zakresie prym. Wspaniałym osiągnięciem tej placówki było wystawienie oper dziecięcych w Teatrze "Wybrzeże": najpierw (premiera w 1954 r.) "Wilk i koźlęta", a później (w 1955 r.) "Trójka murarzy dzięcioła". Oprócz tego uczniowie i nauczyciele PSM w Gdyni koncertowali często dla gdyńskiej publiczności. Miało to miejsce zarówno w szkole jak i salach udostępnianych przez inne instytucje. Najbardziej uroczyste występy odbywały się w Teatrze Wybrzeże (np. Doroczny Popis Uczniów).

Stefan Hirsz - dyrektor Państwowej Szkoły Muzycznej w Gdyni w latach 1952-1964

Występ zespołu instrumentalistów, ok. 1950 r., fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata sześćdziesiąte
XX wieku

W kolejną dekadę Państwowa Szkoła Muzyczna w Gdyni weszła nie tylko z wyremontowanym budynkiem, ale i ze zmianami organizacyjnymi (m.in. usamodzielnienie się oddziału szkoły w Sopocie), oraz z szerokim wachlarzem działalności muzycznej i edukacyjnej. Jednym z jej przejawów było stworzenie widowiska "Cztery pory roku" w 1961 r. Oprócz tego nadal funkcjonowały różne formy działalności koncertowej, takie jak "Dzieci dzieciom" lub otwarte lekcje słuchania muzyki. W 1962 r. szkole I stopnia nadano imię Zygmunta Noskowskiego. Od 1965 r. PSM już pod "batutą" Władysława Bukowieckiego wprowadziło w życie nową formę rekrutacji, polegającą na bezpośrednim kontakcie z wyróżniającymi się muzycznie uczniami przedszkoli i szkół podstawowych, których starano się zachęcić do rozpoczęcia nauki w PSM. Oczywiście nie zaniedbywano bieżącej edukacji muzycznej oraz występów publicznych uczniów i absolwentów PSM. Pod koniec tego dziesięciolecia dyrektorem został Emanuel Wieczorek.

Nauczycielka i uczennica przy fortepianie w Szkole Muzycznej w Gdyni w 1960 r. fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Szkoła Muzyczna - nowy budynek przy ul. Szenwalda 13 a (ob. ul. Biskupa Dominika) fot. ze zbiorów Muzeum Miasta Gdyni

Lata siedemdziesiąte
XX wieku

Pierwsza połowa lat siedemdziesiątych to dla PSM początek zmian organizacyjnych wymuszonych odgórnymi reformami. Szkoła musiała radykalnie zmienić swoją strukturę. Równocześnie w 1971 r. obchodzono XXV-lecie szkoły. Niewątpliwie sprawy te mocno angażowały nową dyrektor szkoły - Ludmiłę Kamieńska-Nasutę. Sprawowała ona swoją funkcję do 1977 r., kiedy została zastąpiona przez Ewę Grabe-Zarembę, która pozostała dyrektorem przez prawie trzy następne dziesięciolecia. PSM działała cały czas kształcąc muzyków, organizując występy i konkursy muzyczne. Równocześnie uczniowie szkoły wyjeżdżali na regionalne, ogólnopolskie i międzynarodowe konkursy zdobywając na nich liczne nagrody.

Lata osiemdziesiąte
XX wieku

Lata osiemdziesiąte to czas szeroko zakrojonej działalności dydaktycznej, koncertowej i muzycznej. Równocześnie zorganizowano szereg drobnych prac remontowych i adaptacyjnych zwiększających możliwości dydaktyczne Szkoły. Uczniowie brali udział nie tylko w konkursach i imprezach szkolnych, ale i w tych regionalnych, ogólnopolskich, a nawet międzynarodowych. Nie zaniedbywano edukacji uczniów, w każdej grupie wiekowej. Doskonałym tego przykładem były np. zajęcia umuzykalniające prowadzone przez panią Gabrielę Kanabaj lub występy uczniów pani Ewy Jędrzejewskiej. Od 1987 r. rozpoczął swoją działalność w Szkole Muzycznej w Gdyni warsztat lutniczy prowadzony od początku przez Tomasza Grzeszczaka.

Lata dziewięćdziesiąte
XX wieku

Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia weszła w nową epokę III Rzeczpospolitej działając prężnie poprzez organizowanie szeregu wystąpień, koncertów oraz konkursów. Równocześnie PSM nadal edukowała nowych adeptów muzyki. Rozpoczęto organizowanie regionalnego Przeglądu Duetów Fortepianowych "Dialogi Fortepianowe", a od 1999 r. Gdyńskiego Konkursu Dziecięcej Kameralistyki Smyczkowej. W trakcie obchodów 70-lecia Szkoły Muzycznej w Gdyni szereg jej nauczycieli otrzymało nagrody państwowe, resortowe i regionalne. Szkolny warsztat lutniczy w latach dziewięćdziesiątych zyskał nowe pomieszczenie dające znacznie szersze możliwości działania i wspierania uczniów i nauczycieli szkoły.

We wrześniu 2001r. rozpoczęła działalność w mieście Prywatna Szkoła Muzyczna I st. "Concertino" w Gdyni Orłowie. W sierpniu 2010 roku otrzymała ona uprawnienia szkoły publicznej. Dyrektorem PSM I st. "Concertino" od początku jej istnienia jest Marta Lewandowska. Szkoła Muzyczna I i II st. im. Zygmunta Noskowskiego rozpoczęła nowy wiek ukształtowana i z wybitnymi osiągnięciami. W 2005 r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora, którym została Ewa Gałecka. Z kolei w 2007 roku nastąpiło połączenie szkół muzycznych–Państwowej Szkoły Muzycznej I st. i Społecznej Szkoły Muzycznej II stopnia, w jedną Szkołę Muzyczną I i II st. im. Zygmunta Noskowskiego. Uczniowie szkoły, przy wsparciu nauczycieli, brali udział w konkursach regionalnych, krajowych i międzynarodowych. Wielu z nich udało się osiągnąć wysokie lokaty. W grudniu 2008 r. Trio Senza Nome w składzie: Aleksandra Pykacz, Aleksandra Jankowska i Tomasz Zając (nauczyciel: Jadwiga Rudka-Stefaniak) zajęło III miejsce na międzynarodowym konkursie Charles Hennen Concours w Holandii, a w kolejnej dekadzie - w grudniu 2018 r. Franciszek Lewandowski - pianista z klasy Rafała Lewandowskiego uzyskał I miejsce oraz 2 nagrody specjalne na BMTG Intercontinental Piano Competition w Nowym Jorku. Nie były to jedyne sukcesy. Ilość nagród i wyróżnień na konkursach zdobytych przez uczniów gdyńskiej Szkoły Muzycznej w XXI wieku można liczyć w setkach. Równocześnie w samej szkole organizowano kolejne edycje cyklicznych konkursów takich jak: Konkurs Młodej Blachy "Szansa na Sukces", Gdyński Ogólnopolski Konkurs Kameralistyki Fortepianowej „Fortepian i…” Międzyszkolny Konkurs Młodego Flecisty, Konkurs Solfeżowy Czytania A‘Vista oraz Gdyńskie Spotkania Kontrabasowe "Technika i Muzykalność" i Konfrontacje Skrzypcowe. Z kolei w 2009 r. szereg nauczycieli odebrało nagrody z okazji 80-lecia szkoły. Do ciekawych inicjatyw należało także organizowanie koncertów dotyczących rocznic z życia wielkich kompozytorów m.in. Jana Sebastiana Bacha, Witolda Lutosławskiego, czy Wolfganga Amadeusza Mozarta. Nie inaczej było w 2010 r., kiedy to cały świat obchodził 200 - tną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina. W trakcie Roku Chopinowskiego szkoła zorganizowała widowisko "Chopin inaczej", który uświetnił gdyńskie obchody urodzin genialnego kompozytora-pianisty. Jednak nie tylko rocznice były powodem do organizowana koncertów. Czasami chęć zaangażowania najmłodszych była impulsem do działania i to z całkiem niezłymi wynikami. Od 2005 r. w szkole odbywają się Gdyńskie Spotkania w Muzycznej Nutkolandii – seria audycji muzycznych dla najmłodszych gdynian. W 2014 r. szkoła przeszła istotną modernizację. Budynek szkoły został powiększony o nową część zawierającą salę koncertową wraz ze studiem nagrań, salę organową i sale lekcyjne. Szkołę doposażono w instrumenty muzyczne (m.in. fortepiany, klawesyny, harfę). Inwestycja została sfinansowana dzięki dotacji z Unii Europejskiej ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Miasta Gdyni. Ostatnie lata to również zmiana dyrektora szkoły. Stanowisko to w 2017 r. objęła Joanna Rutkowska, która tak mówi o uczniach: „Nasi uczniowie są pracowici, wrażliwi i otwarci na obcowanie z muzyką. W naszej szkole zdobywają wiedzę i umiejętności w oparciu o relację „mistrz-uczeń”. Nabywają też pierwszych umiejętności prezentacji na scenie, a także odnoszą sukcesy na koncertach szkolnych i pozaszkolnych. Uczestniczą w popularyzowaniu tzw. „kultury muzycznej” środowiska lokalnego, Trójmiasta i całego kraju”. O tym, że uczniowie szkoły świetnie radzą sobie na scenie, chyba najlepiej świadczy liczba zdobytych przez nich nagród na konkursach w Polsce oraz za granicą. W roku szkolnym 2018/2019 było ich ponad 120! Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Gdyni w swojej 90-letniej historii ma wiele osiągnięć i sukcesów. Zaliczają się do nich nie tylko laury zdobyte na konkursach. Dobrze oddają to słowa absolwenta szkoły pianisty prof. Pawła Rydla: „Nie wyobrażam sobie życia muzycznego bez tej szkoły. Czas w niej spędzony stanowił podwaliny dla mojego dalszego rozwoju, zarówno jako muzyka, jak i człowieka…” A należy pamiętać, że Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Gdyni cały czas pisze swoją historię...

XXI wiek w gdyńskiej edukacji muzycznej

20-lecie międzywojenne

Po II wojnie światowej

Lata 60. te XX wieku

Lata 70. te XX wieku

Lata 80. te XX wieku

Lata 90. te XX wieku

XXI wiek